بافندگی خط بافته شده پارچههای بافتنی میتوانند از طیف گستردهای از مواد خام، از جمله پنبه، پشم، ابریشم، کنف، الیاف شیمیایی و نخ مخلوط یا نخ متقاطع استفاده کنند. جنس بافتنی نرم است، علاوه بر مقاومت در برابر چین و چروک و تنفس خوب، اما همچنین دارای کشش و کشش بیشتری است، مناسب برای لباس های زیر، جوراب شلواری و لباس های ورزشی. پس از تغییر ساختار و بهبود ثبات ابعادی، پارچه بافتنی را می توان به عنوان لباس بیرونی و تشک نیز استفاده کرد. مدل لباس بافت عموماً بزرگتر از مساحتی است که برای پیچیدن بدن انسان لازم است، یعنی نسبت به بدن انسان گشادی خاصی وجود دارد. در حالی که لباس بافتنی به ساختار پارچه مورد استفاده بستگی دارد، اگر پارچه با کشسانی خاص و استفاده از نخ با ساختار سازمانی مرتبط باشد نه تنها در طراحی قالب هیچ گونه شلی به جا نمی گذارد، بلکه اندازه نمونه آن می تواند به اندازه نمونه باشد. اندازه دور انسان، یا می توان آن را با توجه به ضریب الاستیک کاهش داد. فر شدن پارچه های بافتنی پدیده پیچیدن لبه پارچه به دلیل از بین رفتن تنش در حلقه های لبه پارچه است. سجاف کاستی پارچه های بافتنی است.
این می تواند باعث درزهای ناهموار قطعات لباس یا تغییر اندازه لبه های لباس شود و در نهایت شکل کلی لباس و اندازه لباس را تحت تاثیر قرار دهد. اما همه پارچههای بافتنی خاصیت سجافکنندگی ندارند، بلکه فقط پارچههایی با بافتهای مجزا مانند ژاکتهای بافتنی هستند. برای این نوع پارچه می توانید لبه ها را بکشید و با اضافه کردن ابعاد هنگام طراحی الگو، دنده ها را وارد کنید. یا لوله کشی و نوارهای چسبی منبت کاری شده روی لبه لباس. لبهبندی برخی از پارچههای بافتنی در طول فرآیند تکمیل پارچه از بین رفته است که از مشکل طراحی قالب جلوگیری میکند. لازم به ذکر است که بسیاری از طراحان می توانند از خاصیت فر شدن پارچه برای طراحی آن بر روی یقه و سرآستین مدل استفاده کنند تا ظاهری خاص به لباس ببخشند که طراوت بخش است. به خصوص در بافتن لباس های فرم دار. همچنین می تواند از پیچش خود برای ایجاد الگوهای منحصر به فرد یا خطوط تقسیم استفاده کند. پارچه های بافتنی از نظر سبک و ویژگی ها با پارچه های بافته شده متفاوت هستند. سبک لباس نه تنها باید بر مزایای پارچه ها تأکید کند، بلکه باید بر کاستی های آن نیز غلبه کند.
با توجه به پراکندگی تک تک پارچه های بافتنی، لطفاً در هنگام طراحی و ساخت الگوها توجه داشته باشید که از تکنیک های اغراق آمیز برای برخی از پارچه های تریکو استفاده نکنید. سعی کنید تا حد امکان جاده ها و خطوط برش را طراحی نکنید. دوخت نباید زیاد باشد تا از حلقه بافندگی جلوگیری شود. این روی پوشیدن لباس تاثیر می گذارد و خطوط ساده و نرم باید با سبک تناسب نرم لباس بافتنی هماهنگ باشد. پارچه های بافتنی را می توان به پارچه های خاکستری بافته، برش داد و به محصولات بافتنی مختلف دوخت. آنها همچنین می توانند مستقیماً در محصولاتی مانند جوراب، دستکش، و غیره به طور مستقیم بافته شوند. ، پارچه های زندگی و تزئینی، پارچه های تریکو نیز در صنایع، کشاورزی و زمینه های پزشکی و بهداشتی کاربرد فراوانی دارند.
مانند پارچه فیلتر برای حذف گرد و غبار، لوله های فشار قوی برای انتقال نفت و گاز، پارچه آستر برای صنایع لاستیک و پلاستیک، نرده های نفتی برای بنادر نفت، توری های ایمنی برای ساخت و ساز، کیسه های بسته بندی برای محصولات کشاورزی و حاشیه، شلنگ های کم فشار برای آبیاری و کود دهی، محصولات زراعی تورهای برش، توری برای محافظت از شیب های کناری، تورهای ماهیگیری، رگ های مصنوعی، دریچه های مصنوعی قلب، بانداژ، زانوبند و غیره. عیب پارچه های بافتنی این است که به راحتی گیر می کنند و اندازه آن ها دشوار است. پارچه بافتنی خاصیت ارتجاعی خوبی دارد و می تواند درزها، جمع شدن و اتصالات طراحی شده برای مدل سازی را در هنگام طراحی مدل به حداقل برساند. ثانیاً، پارچههای بافتنی معمولاً برای استفاده از تکنیکهای برگشت و لایهبرداری مناسب نیستند، بلکه برای استفاده از خاصیت ارتجاعی خود پارچه یا استفاده مناسب از چینها برای تناسب با منحنی بدن مناسب هستند. سپس کشش پذیری پارچه به یک پایه مهم در طراحی و تولید مدل تبدیل می شود.