در زمینه مواد نساجی، پارچه نبافته سر آستین یک پارچه کاربردی مهم است و مقاومت در برابر سایش آن ارتباط مستقیمی با طول عمر محصول و رضایت مصرف کننده دارد. مقاومت در برابر سایش، به طور خلاصه، به توانایی یک ماده برای مقاومت در برابر سایش و حفظ شکل و عملکرد اصلی خود در صورت قرار گرفتن در معرض اصطکاک اشاره دارد. این ویژگی به ویژه برای پارچه های نبافته سر آستین بسیار مهم است زیرا به طور مستقیم دوام قسمت سرآستین لباس را تعیین می کند.

هنگام بحث در مورد مقاومت در برابر سایش سر آستین نبافته در پارچه باید به چند فاکتور کلیدی اشاره کنیم: نوع الیاف، طول الیاف، آرایش الیاف و روش اتصال الیاف. این عوامل در هم تنیده شده اند و به طور مشترک بر مقاومت سایش پارچه های نبافته تأثیر می گذارند.

اول از همه، نوع الیاف اساس مقاومت در برابر سایش پارچه های غیر بافته است. مواد الیافی با استحکام بالا و مقاوم در برابر سایش، مانند پلی استر و پلی پروپیلن، اولین انتخاب برای تولید پارچه های غیر بافته مقاوم در برابر سایش هستند. این مواد نه تنها دارای خواص فیزیکی عالی مانند استحکام بالا و مدول بالا هستند، بلکه پایداری شیمیایی خوبی نیز دارند که می تواند در برابر اصطکاک و سایش در هنگام سایش و شستشوی روزانه مقاومت کند. در مقابل، برخی از مواد الیافی کم استحکام و به راحتی شکسته می شوند برای ساخت پارچه های نبافته سر آستین با الزامات مقاومت در برابر سایش بالا مناسب نیستند.

ثانیاً، طول الیاف نیز عامل مهمی است که بر مقاومت در برابر سایش پارچه‌های غیر بافته تأثیر می‌گذارد. الیاف بلند می توانند یک شبکه فیبر محکم تر و پیوسته تشکیل دهند و در نتیجه استحکام و مقاومت در برابر سایش پارچه های غیر بافته را بهبود بخشند. در مقابل، الیاف کوتاه در هنگام اصطکاک مستعد شکستن و ریزش هستند و در نتیجه باعث افزایش سایش روی سطح پارچه های نبافته می شود. بنابراین، هنگام تولید پارچه های نبافته سر آستین با الزامات مقاومت در برابر سایش بالا، معمولاً الیاف بلند به عنوان مواد اولیه انتخاب می شوند.

علاوه بر نوع و طول الیاف، آرایش الیاف و روش پیوند بین الیاف نیز تأثیر مهمی بر مقاومت در برابر سایش پارچه‌های غیر بافته دارد. چینش الیاف ساختار داخلی پارچه های نبافته را تعیین می کند که به نوبه خود بر عملکرد کلی آنها تأثیر می گذارد. هنگامی که الیاف مرتب و منظم چیده شوند، استحکام و مقاومت در برابر سایش پارچه های نبافته معمولاً بالاتر است. روش پیوند بین الیاف، نیروی برهمکنش بین الیاف را تعیین می کند. روش‌های پیوند مانند باندینگ حرارتی و پانچ با سوزن می‌توانند ارتباط بین الیاف را افزایش داده و استحکام و مقاومت در برابر سایش پارچه‌های غیر بافته را بهبود بخشند. در مقابل، برخی از روش‌های اتصال مکانیکی ساده، مانند فشار دادن مستقیم پس از شانه کردن در یک تار، ممکن است منجر به اتصال ناکافی بین الیاف شود، در نتیجه بر مقاومت سایشی پارچه‌های نبافته تأثیر می‌گذارد.

مقاومت در برابر سایش پارچه نبافته سر آستین ارتباط نزدیکی با نوع الیاف، طول الیاف، آرایش الیاف و روش اتصال فیبر دارد. در فرآیند تولید، با انتخاب منطقی مواد الیافی و بهینه سازی چیدمان الیاف و روش های اتصال، می توان مقاومت سایشی پارچه های نبافته را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید و در نتیجه تقاضای مصرف کنندگان برای دوام سرآستین های لباس را برآورده کرد. در عین حال، این موضوع چالش‌های فنی و فضای نوآوری بیشتری را برای تولیدکنندگان پارچه‌های نبافته فراهم می‌کند و کاربرد گسترده مواد غیر بافته را در پوشاک، مبلمان منزل، پزشکی و سایر زمینه‌ها ترویج می‌کند.