شواهد زیادی مبنی بر تماس مکرر ایتالیا و یونان در نیمه اول هزاره اول قبل از میلاد وجود دارد، اما این شواهد نشان می دهد که سنت های نساجی آنها از نظر فنی، زیبایی شناختی و مفهومی بسیار متفاوت بوده است. این بدان معناست که جمعیت این دو منطقه تصمیمی فعال برای پوشیدن لباس های خود به شیوه ای خاص می گیرند و ممکن است مربوط به سنت هایی باشد که قبلاً در عصر برنز ایجاد شده اند.
منسوجات یکی از اولین فنآوریهای صنایع دستی و هنرهای کاربردی بشر را نشان میدهند و تولید آنها یکی از مهمترین فعالیتهای زمانبر، منابع و نیروی کار در گذشته باستان بوده است.
در زمینههای باستانشناسی، منسوجات یافتههای نسبتاً کمیاب هستند، بهویژه در اروپای مدیترانهای که شرایط برای حفظ مواد آلی نامطلوب است. با این حال، بسیاری از قطعات منسوجات باستان شناسی به شکل کانی شده باقی می مانند، که اساس مطالعه جدیدی را تشکیل می دهد که امروز در Antiquity منتشر شده است. تجزیه و تحلیل دقیق چند صد قطعه پارچه، برای اولین بار، تعریف بسیار دقیق تری از فرهنگ های نساجی ارائه کرده است. در ایتالیا و یونان در نیمه اول هزاره اول قبل از میلاد.
تفاوتهای فنی نشان میدهد که در طول عصر آهن، منسوجات در ایتالیا بیشتر شبیه آنهایی بود که در اروپای مرکزی یافت میشد (مرتبط با فرهنگ هالشتات که در آلمان، اتریش و اسلوونی امروزی رایج بود) در حالی که فرهنگ نساجی یونان تا حد زیادی با خاور نزدیک
اینگونه است که ما به تعداد زیادی از منسوجات دست پیدا می کنیم، حتی اگر آنها اکنون فقط در قطعات کوچک وجود داشته باشند. از طریق تجزیه و تحلیل دقیق با استفاده از میکروسکوپ الکترونی دیجیتال و روبشی، کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا و سایر روشهای پیشرفته، میتوانیم اطلاعات زیادی از جمله ماهیت مواد اولیه و ویژگیهای ساختاری مانند قطر نخ، جهت پیچش، نوع بافت یا اتصال را تعیین کنیم. ، و تعداد رشته ها.