در برخی از قسمت های اینترلینینگ استفاده می شود پارچه ساده لباس برای تقویت اجزای لباس، مانند روکش یقه، خط سینه و خط کمر. مواد کوسن عمدتاً نقص شکل بدن انسان را تصحیح می‌کند و مدل‌سازی لباس را قالب‌گیری می‌کند. مواد آستر داخلی‌ترین لایه لباس است که معمولاً پارچه آستر یا آستر داخلی نامیده می‌شود و برای پوشاندن قسمت‌ها یا تمام پارچه‌های لباس استفاده می‌شود.

مواد تشک که به عنوان مواد پرکننده بین پارچه و آستر نیز شناخته می شود. این لباس را با حفظ گرما، حفظ شکل و سایر عملکردهای ویژه می بخشد. مواد نخ به نخی اطلاق می شود که برای دوخت قطعات لباس و اتصال بخش های مختلف استفاده می شود. نخ خیاطی می تواند در تقویت لباس نقش داشته باشد. مواد بست مانند دکمه، زیپ، قلاب، سگک نایلونی و بند به عنوان لوازم جانبی برای اتصال و تزئین استفاده می شود. علامت تجاری یک علامت بصری است که توسط یک تولید کننده کالا، اپراتور یا ارائه دهنده خدمات استفاده می شود. به منظور نشان دادن خود، متمایز ساختن دیگران و استفاده در کالا یا ارائه دهنده خدمات خود.

لوازم تزیینی دارای اثر زینتی بر روی لباس می باشد که شامل توری، کمربند، منگوله، تکه، مهره، الماس آبی، تکه های گلدوزی شده است. مقدمه طراحی و تولید، انتخاب مواد است. مواد پوشاک به پارچه و لوازم جانبی تقسیم می شوند. پارچه بخش اصلی لباس است.

علاوه بر پارچه، سایر مواد مورد استفاده در پوشاک که در مجموع به عنوان لوازم جانبی پوشاک شناخته می شوند، جزء ضروری دکوراسیون و گسترش کارکردهای لباس هستند. لباس های مدرن به نقش اکسسوری ها و هماهنگی آنها با پارچه ها توجه ویژه ای دارند، لوازم جانبی بر تاثیر لباس‌های مدرن روز به روز بزرگ‌تر می‌شوند، نمی‌توان آن را به‌عنوان یک جزء مهم دست‌کم گرفت و نادیده گرفت. اگرچه لوازم جانبی به جزئیات محصولات لباس تعلق دارند، جزئیات اغلب می‌توانند سرنوشت یک محصول لباس را تعیین کنند. برای کیفیت خوب و بد یک محصول پوشاک، لوازم جانبی اغلب نقش مهمی دارند، گاهی اوقات حتی بیشتر از نقش خود پارچه. می توان گفت که اگرچه مواد کمکی کوچک است، اما زمانی که کیفیت آن واجد شرایط نیست، تحت تأثیر کل محصولات لباس و حتی کل برند لباس قرار می گیرد.