بافندگی روش اصلی تشکیل پارچه است. روکش بافته شده با قیطاندن روی یکدیگر و زیر شکل می گیرد. پارچه های بافته شده طبیعی و دست ساز بسیاری از جمله جین، پارچه پهن، ابریشم، ساتن، فلانل و پارچه جناغی وجود دارد. خط پارچه می تواند از پنبه، کتان، بامبو، پلی استر یا حتی ابریشم مصنوعی ساخته شود.

مانند هر صنعت دیگری، زمان و نیروی کار در قیمت تمام شده کالا منعکس می شود. قیطان بر روی ماشین بافندگی شکل گرفته و از محکم ساخته شده است. پارچه بدون انقباض قابل کشش نیست. اگرچه این امر باعث تولید لباس با کیفیت بالاتر می شود، اما هزینه تولید را افزایش می دهد. سایر پارچه‌ها مانند پارچه‌های بافتنی از ماشین‌ها ساخته می‌شوند و می‌توان آن‌ها را با استفاده از موتورهای بخار کشید. این باعث می شود پارچه ارزان تر باشد، اما آنقدر قوی نیست. به همین دلیل است که یک شلوار جین به راحتی از یک تی شرت سبقت می گیرد.

روکش های بافته شده سفت و سخت هستند و آنها را برای لباس های کار قدیمی تر، مانند شلوار جین و کت، ایده آل می کند. این همچنین باعث می شود که پارچه نسبت به پارچه بافتنی نرم تر شود. پارچه بافتنی نرم، با حرکت بدن، در صورت لزوم، کشش و کشش. تنها عیب پارچه‌های بافته شده در راحتی این است که ممکن است جای نامناسبی داشته باشند.

اکثر پارچه های نخی مانند جین به راحتی شسته می شوند و معمولاً چروک یا چروک نمی شوند. سایر پارچه‌های نساجی مانند پارچه‌های کتانی و ابریشمی ممکن است هنگام شستن پر زحمت باشند، به خصوص اگر پارچه نیاز به تمیز کردن خشک یا پرس داشته باشد.

بافت به مراتب بیشتر از بسیاری از پارچه های دیگر است، مانند بافندگی، به همین دلیل است که بسیاری از پارچه های سنگین بافته می شوند. نمونه‌هایی از پارچه‌های بافته شده عبارتند از: جین، کتانی، کرفس و توید. پارچه های بافتنی راحت هستند، اما به دلیل کشش کلی، برای استفاده سنگین مناسب نیستند. نمونه هایی از پارچه های بافتنی عبارتند از پارچه های تی شرت، ژاکت، ژاکت و پارچه های تری. می توانید در بیشتر بدانید